سوالات متداول

طول عمر یک لامپ در آزمایشگاه های کنترل کیفت محاسبه می شود. محاسبه طول عمر یک فرایند پیچیده می باشد که به عواملی چون نرخ انرژی، شار نور و سطح تکنولوژی بستگی دارد. طول عمر بر مبنای استاندارد تعریف شده و بر حسب ساعت عنوان می شود. عمر یک لامپ در واقع مدت زمانی است که روشنایی آن لامپ به ۷۰درصد شدت روشنایی اولیه می رسد. بنابراین زمانی که ادعا می شود طول عمر یک لامپ ۱۰۰۰ ساعت است، یعنی پس از ۱۰۰۰ ساعت نور لامپ ۳۰ درصد افت می کند. لامپ های LED  و SMD جدید هیچ گاه کامل روشنایی خود را از دست نمی دهند و نمی سوزند.

این امر برای لامپ های رشته ای و فلئورسنت صادق است و موجب کم شدن طول عمر آن ها می شود. اما لامپ های LED با خاموش و روشن شدن های مداوم آسیب نمی بینند. به همین دلیل است که قابلیت کلیدزنی بالایی دارند.

لامپ های LED در ابتدا برای روشنایی ساعت های هشدار استفاده می شدند. سپس در اوایل دهه ۹۰ میلادی، از این لامپ ها برای تزیینات داخلی و خارج از ساختمان استفاده شده است. با پیشرفت تکنولوژی و تکامل این لامپ ها، کاربرد آن ها گسترده شد و برای روشنایی معمول روزمره از آن ها استفاده شد.

این ریسه ها به طور کلی سه مزیت اساسی دارند: آسیب کم تری نسبت به لامپ های دیگر به محیط زیست می زنند. طول عمر بیشتری نسبت های لامپ های دیگر دارند. میزان مصرف انرژی آن بسیار کم تر از لامپ های دیگر است. در واقع با وجود قیمت بالاتر، به دلیل طول عمر بیشتر و مصرف انرژی کم تر و همچنین هزینه های نگهداری و تعمیرات کم تر، بسیار به صرفه می باشند.

همانند سایر محصولات، مهم ترین قضیه هزینه های تولید است. بعد از آن، ویژگی های یک ریسه قیمت آن را تعیین می کند. مهم ترین آن همان طول عمر ریسه است. منظور از طول عمر، زمان رسیدن به استهلاک ۳۰ درصدی است. عوامل تاثیر گذار دیگر، میزان نور، حرارت حاصله، میزان آسیب به محیط زیست، کنترل بصری و… است.